Het vuur doorgeven aan de volgende generatie 

Als je zelf van het theater, een tentoonstelling, of een concert geniet, weet je: dit gun ik mijn kinderen en kleinkinderen straks ook. Daarom is er Nalaten aan Cultuur. Ambassadeurs Hadassah de Boer, Helleke van den Braber, Noraly Beyer en Cornald Maas hebben elk hun eigen reden om cultuur door te geven aan de volgende generatie. ‘Als de kijker zich in een verhaal herkent, slaat er een vlam over.’ 

Cornald Maas

‘De jonge generatie moet straks kunnen ervaren hoe betekenisvol kunst en cultuur zijn’, vertelt Cornald Maas. ‘En hoe verbindend en troostrijk. Ze zorgen meer voor wederzijds begrip en inzicht in het dagelijks bestaan, dan de verpletterende waan van de dag.’ 

Voorlopers 

‘Hoe vaker je gaat, hoe meer je ontdekt hoe louterend theater kan zijn. Ik heb zo veel moois gezien. Het is nooit, nooit een weggegooide avond.’ Als presentator Hadassah de Boer begint over waarom mensen nu, en volgende generaties straks, naar het theater móeten, houdt ze niet meer op. ‘Ik woon vlak bij het Bijlmerparktheater. Wat dat theater doet voor de buurt! Het zorgt voor zo veel verbinding. Of het nu gaat over gender, kleur of milieu, die bewustwording van maatschappelijke vraagstukken, daar loopt theater in vóór. Alleen al daarom moeten bijvoorbeeld beleidsmakers ook naar het theater. 

Hadassa de Boer

Ontregelen 

Het mag ook ontregelen: ‘Mount Average van Julian Hetzel was een van de eerste voorstellingen die ik zag als voorzitter van de jury van het Theaterfestival. Alsof je door een galerie heen liep, waarin ook nog 4 asielzoekers rondgeleid werden terwijl er kunst over de oorlog hing, heel ongemakkelijk. Het stelde meteen de kunstwereld en de machinerie erachter aan de kaak. Je werd op zo veel niveaus aangesproken. 

Meditatief

 Ik heb een lastige tijd achter de rug en dus zat ik veel in het theater. Zo’n collectieve ervaring, die is bijna meditatief. Zo goed je energie, voor je ziel. Omdat we deze ervaringen niet konden hebben in coronatijd, zie je nu gelukkig een herwaardering. We hebben het zo gemist!’ 

Verrijken 

‘Sinds de coronatijd zijn mensen zich bewuster van de noodzaak om aan cultuur te geven’, vertelt Helleke van den Braber, hoogleraar Mecenaatstudies en hoofddocent Cultuurwetenschappen. ‘We hebben ontdekt dat we musea, theaters of concertzalen kunnen verrijken zodat zij ons weer kunnen verrijken. Je krijgt er zoveel voor terug. Je geeft omdat je je verbonden voelt bij een instelling. Je krijgt eens een kaartje voor een première, of je wordt uitgenodigd voor een besloten repetitie of een borrel met de makers. Ook als je straks iets nalaat. Zo kom je dichter bij je favoriete theater, poppodium, concertzaal, festival of museum te staan. Je vergroot dus je betrokkenheid. Je hoort erbij. Het geeft een goed gevoel als je weet dat met jouw bijdrage bijvoorbeeld nieuw, jong publiek wordt aangetrokken, of jonge makers een kans krijgen, of dat er een nieuwe artistieke richting wordt uitgeprobeerd. En ondertussen geef je daarmee ook culturele normen en waarden door aan de volgende generatie. Overigens hoeft dat niet alleen om grote instellingen te gaan: een broedplaats voor kunstenaars in de buurt mogelijk maken, je tijd doneren door vrijwilliger te zijn bij een festival, er zijn zo veel mogelijkheden.’ 

Helleke van den Braber

Verhalen doorvertellen 

De vele manieren van nalaten maken een veelheid aan cultuur mogelijk, nu en straks. ‘Of het nu persoonlijke verhalen zijn die in mijn leven zijn gebeurd, of verhalen die ik heb meegekregen van mijn voorouders, ik voel me verplicht ze door te vertellen’, zegt Noraly Beyer. ‘Het kunnen ook de Oude Grieken of Shakespeare zijn, dat maakt niet uit. Als de kijker of luisteraar zich erin herkent, dan slaat er een vlam over. 

Noraly Beyer

Nooit meer vergeten 

Mijn familie komt uit Suriname, die er via de slavernij naartoe zijn getransporteerd. Er zijn jongeren in Nederland die daar nog nooit van hebben gehoord. Bij de presentatie van de documentaire die ik samen met Ida Does maakte over de Surinaamse decembermoorden, kwam na afloop in De Balie een jong meisje naar me toe. Ik schat haar 16. Ze was met haar moeder meegekomen. Ze zei: “Ik kende u niet, Suriname niet en het hele verhaal niet, maar ik zal het nooit meer vergeten.” Daarvoor had ik het gedaan: mensen raken, of misschien wel betere mensen te laten worden. 

Grond onder de voeten

 Ook voor mij zijn de verhalen goed. Als je weet waar je vandaan komt, heb je meer grond onder je voeten, kun je iets geruster in het leven staan. De meeste dingen die ik doe toets ik hieraan, soms bewust, soms onbewust. Omdat ik vind dat ze bewaard moeten blijven. Via Nalaten aan Cultuur kun je dit allemaal mogelijk maken.’ 

Wat is Nalaten aan Cultuur? 

Concerten, theater, festivals of tentoonstellingen: je maakt het allemaal mogelijk via Nalaten aan Cultuur. Met jouw nalatenschap maken culturele instellingen straks weer mooie kunst. Je kunt zelf desgewenst een sector of instelling selecteren. Hoe het precies werkt? Kijk op www.nalaten-aan-cultuur.nl.